
ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ၀ဲဘက္ပုခံုးကို သကၤန္း
ေတာ္ျဖင့္ ဘာ့ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္းရသနည္း ???????
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
တုိ ့ဘုရား သာသနာမွာ လက္၀ဲေတာ္ရံလက္ယာေတ...ာ္
ရံဆိုတာ မရွိဘူးလား"ရွိပါတယ္ဘုရား"လက္၀ဲေတာ္ရံ
ဆိုတာ"တန္ခိုးအရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ အရွင္မဟာ
ေမာဂၢလာန္ပါဘုရား"လက္ယာေတာ္ရံဆိုတာ
"ပညာအရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာပါဘုရား"
ဟုတ္ျပီဗ်ာ.. တန္ခိုးက လက္၀ဲ၊ ပညာက လက္ယာ...
တန္ခိုးဆိုတာ အာသေ၀ါတရားတို ့ရဲ ့ ကုန္ရာခန္းရာ
အရဟတၱဓဇ၊အရဟတၱရဲ ့အလံတံခြန္သာျဖစ္တယ္။
ပညာဆိုတာကေတာ့ ၀ိပႆနာပညာ၊မဂ္ပညာ၊
ဖိုလ္ပညာကေန နိဗၺာန္ကို ရဖို ့ေရာက္ဖို ့မဟုတ္လား။
ပုထုဇဥ္တို ့ရဲ ့စိတ္သဘာ၀ဆိုတာ အဆန္းၾကိဳက္၊ တစ္ခု
ရုိး တစ္မ်ိဳးေျပာင္းျပီး တစ္သံသရာလံုး ဆန္းတယ္ထင္တာ
ေတြေနာက္လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ရုိင္းရုိင္းေျပာရရင္လမ္းေဘး
က ေမ်ာက္ပြဲ၊ မ်က္လွည့္ပြဲကအစ ဆန္းတယ္ထင္တာ မွန္
သမွ်မွာလူေတြေမ့ေမ်ာ သာယာေနတတ္ၾကတယ္။
ဒီေတာ့ တန္ခိုးရဲ ့ ဆန္းဆန္းျပားျပား ဖမ္းစားမႈအေပၚ
ေမ့ေလ်ာ့ေတြေ၀ သာယာေနၾကရင္ မဂ္ပညာ ဖိုလ္ပညာ
ကြယ္မွာပဲ၊မဂ္ပညာ ဖိုလ္ပညာကြယ္ရင္ သာသနာကြယ္
မွာပဲ။ သာသနာကြယ္ျပီ ဆိုတာနဲ ့သတၱ၀ါေတြရဲ ့သံသရာ
၀ဋ္ဆင္းရဲ ဒုကၡအေပါင္းက လြတ္ေျမာက္ရာ တရားေတြ
လည္းကြယ္တာပဲ။ ေယာဂီတို ့ တရားထိုင္ရာမွာလည္း
တင္ပ်ဥ္ေခြၾကား လက္ႏွစ္ဖက္ ယွက္တင္တဲ့အခါ
လက္၀ဲလက္ကို ေအာက္က လက္ယာလက္ကို အေပၚ
က ထားရတာလည္းဒီသေဘာပဲ။ လက္၀ဲဆိုတဲ့ တန္ခိုး
သေဘာကို လက္ယာဆိုတဲ့ ပညာက ဖံုးထားအုပ္ထား
ဆင့္ထားရတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ေတာ့ လက္၀ဲက
သမထ၊ လက္ယာက ၀ိပႆနာ။သမထ တန္ခိုးကိုသာ
ျပလိုက္လို ့ကေတာ့ အညွီ ယင္အံုသလို ေနေတာ့မွာေပါ့။
ရုပ္ နာမ္ ျဖစ္ပ်က္ေတြ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱေတြ ဘာမွေဟာ
လို ့ ေျပာလို ့နား၀င္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ တန္ခိုးျပမိရင္
တန္ခိုးပဲ ကိုးကြယ္မွာ။ ၀ိပႆနာပညာ၊ ဖိုလ္ပညာ၊ မဂ္
ပညာေတြဆိုတာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရမွန္းေတာင္ သိမွာ
မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တန္ခိုးေလာက္နဲ ့တင္ မိန္းေမာ
ေနရင္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲက မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္တန္ခိုးဆိုတာ ဖံုးထားအပ္ေသာအရာ၊ ပညာသာ
လွ်င္ အျမဲအစဥ္ဖြင့္ထားအပ္ေသာအရာ၊ ေဖာ္ထားအပ္
ေသာ အရာ၊ ဒါေၾကာင့္ တန္ခိုးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့လက္၀ဲ
ဘက္ကို သကၤန္းနဲ ့ဖံုးထားရတယ္။ ပညာကိုကိုယ္စားျပဳ
တဲ့ လက္ယာဘက္ကိုေတာ့ဖြင့္ျပထားရတယ္၊ ေဖာ္ထား
ရတယ္။
ေတာ္ျဖင့္ ဘာ့ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္းရသနည္း ???????
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
တုိ ့ဘုရား သာသနာမွာ လက္၀ဲေတာ္ရံလက္ယာေတ...ာ္
ရံဆိုတာ မရွိဘူးလား"ရွိပါတယ္ဘုရား"လက္၀ဲေတာ္ရံ
ဆိုတာ"တန္ခိုးအရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ အရွင္မဟာ
ေမာဂၢလာန္ပါဘုရား"လက္ယာေတာ္ရံဆိုတာ
"ပညာအရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာပါဘုရား"
ဟုတ္ျပီဗ်ာ.. တန္ခိုးက လက္၀ဲ၊ ပညာက လက္ယာ...
တန္ခိုးဆိုတာ အာသေ၀ါတရားတို ့ရဲ ့ ကုန္ရာခန္းရာ
အရဟတၱဓဇ၊အရဟတၱရဲ ့အလံတံခြန္သာျဖစ္တယ္။
ပညာဆိုတာကေတာ့ ၀ိပႆနာပညာ၊မဂ္ပညာ၊
ဖိုလ္ပညာကေန နိဗၺာန္ကို ရဖို ့ေရာက္ဖို ့မဟုတ္လား။
ပုထုဇဥ္တို ့ရဲ ့စိတ္သဘာ၀ဆိုတာ အဆန္းၾကိဳက္၊ တစ္ခု
ရုိး တစ္မ်ိဳးေျပာင္းျပီး တစ္သံသရာလံုး ဆန္းတယ္ထင္တာ
ေတြေနာက္လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ရုိင္းရုိင္းေျပာရရင္လမ္းေဘး
က ေမ်ာက္ပြဲ၊ မ်က္လွည့္ပြဲကအစ ဆန္းတယ္ထင္တာ မွန္
သမွ်မွာလူေတြေမ့ေမ်ာ သာယာေနတတ္ၾကတယ္။
ဒီေတာ့ တန္ခိုးရဲ ့ ဆန္းဆန္းျပားျပား ဖမ္းစားမႈအေပၚ
ေမ့ေလ်ာ့ေတြေ၀ သာယာေနၾကရင္ မဂ္ပညာ ဖိုလ္ပညာ
ကြယ္မွာပဲ၊မဂ္ပညာ ဖိုလ္ပညာကြယ္ရင္ သာသနာကြယ္
မွာပဲ။ သာသနာကြယ္ျပီ ဆိုတာနဲ ့သတၱ၀ါေတြရဲ ့သံသရာ
၀ဋ္ဆင္းရဲ ဒုကၡအေပါင္းက လြတ္ေျမာက္ရာ တရားေတြ
လည္းကြယ္တာပဲ။ ေယာဂီတို ့ တရားထိုင္ရာမွာလည္း
တင္ပ်ဥ္ေခြၾကား လက္ႏွစ္ဖက္ ယွက္တင္တဲ့အခါ
လက္၀ဲလက္ကို ေအာက္က လက္ယာလက္ကို အေပၚ
က ထားရတာလည္းဒီသေဘာပဲ။ လက္၀ဲဆိုတဲ့ တန္ခိုး
သေဘာကို လက္ယာဆိုတဲ့ ပညာက ဖံုးထားအုပ္ထား
ဆင့္ထားရတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ေတာ့ လက္၀ဲက
သမထ၊ လက္ယာက ၀ိပႆနာ။သမထ တန္ခိုးကိုသာ
ျပလိုက္လို ့ကေတာ့ အညွီ ယင္အံုသလို ေနေတာ့မွာေပါ့။
ရုပ္ နာမ္ ျဖစ္ပ်က္ေတြ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱေတြ ဘာမွေဟာ
လို ့ ေျပာလို ့နား၀င္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ တန္ခိုးျပမိရင္
တန္ခိုးပဲ ကိုးကြယ္မွာ။ ၀ိပႆနာပညာ၊ ဖိုလ္ပညာ၊ မဂ္
ပညာေတြဆိုတာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရမွန္းေတာင္ သိမွာ
မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တန္ခိုးေလာက္နဲ ့တင္ မိန္းေမာ
ေနရင္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲက မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္တန္ခိုးဆိုတာ ဖံုးထားအပ္ေသာအရာ၊ ပညာသာ
လွ်င္ အျမဲအစဥ္ဖြင့္ထားအပ္ေသာအရာ၊ ေဖာ္ထားအပ္
ေသာ အရာ၊ ဒါေၾကာင့္ တန္ခိုးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့လက္၀ဲ
ဘက္ကို သကၤန္းနဲ ့ဖံုးထားရတယ္။ ပညာကိုကိုယ္စားျပဳ
တဲ့ လက္ယာဘက္ကိုေတာ့ဖြင့္ျပထားရတယ္၊ ေဖာ္ထား
ရတယ္။
မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ၾကီး

Myanmar Kyat Converter
No comments:
Post a Comment