***မြန္ လူမ်ိဳးတို႕၏ ဟံသာ၀တီ ထီးနန္းက်ရႈံးေသာေန႕အတိတ္သမိုင္းနွင့္ မ်က္ေမွာက္ လူ႕ေဘာင္***

*****************************************

သမိုင္းဆိုတာ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳး နွင့္ တစ္မ်ိဳးၾကား၊ တစ္နိုင္ငံ နွင့္ တစ္နိုင္ငံၾကား
အမုန္းပြား ေစရန္အတြက္ ျပန္လည္အသက္သြင္း ေနျခင္းမဟုတ္။
သို့ေသာ္ အတိတ္သမိုင္းရဲ့ သင္ခန္းစာ မ်ားအား ေလ့လာျပီး တည္ျငိမ္
ေအးခ်မ္းေသာ လူ႕ေဘာင္ တစ္ခု တည္ေဆာက္ရန္ သာျဖစ္၏။
မိမိတို႕၏ သမိုင္းေကာင္းေမြ၊ ဆိုးေမြမ်ားကိုလဲ လက္ခံနိုင္ျခင္းသည္
လူယဥ္ေက်းတို့၏ စိတ္ထားတစ္ခု အျဖစ္ ကမၻာ့ လူ႕အတိုင္းအ၀ိုင္းက လက္ခံလာ ၾကသည္။
ဂ်ဴလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ဟစ္တလာ ဦးေဆာင္ေသာ နာဇီတို့၏ လူမ်ိဳးသုန္း
သတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္၊ ဂ်ာမန္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ဒူးေထာင့္ျပီး ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားအား ၀န္ခ်ေတာင္းပန္းခဲ့သည္။ ထိုနည္းတူ ေငြ၀ယ္ကၽႊန္ စနစ္၌ပတ္သက္ခဲ့ဖူးေသာ
အေမရိကန္ လူမ်ိဳးတို႕ရဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အေမရိကန္ သမၼတ၊ အိုင္းရစ္လူမ်ိဳး ႏွင့္
ပတ္သက္ျပီး ျဗိတိသွ် ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ အပါ၀င္၊ တျခားေသာ နိင္ငံေခါင္းေဆာင္
မ်ားသည္လည္း၊ မိမိတို့၏ သမိုင္းဆိုးေမြ မ်ားကို၀န္ခ် ေတာင္းပန္ရင္း၊
နိုင္ငံ ႏွင့္ လူမ်ိဴးတို့၏ သိကၡာကို ျပန္လည္ဆယ္ယူ ခဲ့ၾကသည္။
ဟံသာ၀တီ ထီးနန္း က်ရႈံးရျခင္း
*******************************
ဟံသာ၀တီျပည္ၾကီးကို သကၠရာဇ္ ၅၁၄ခုႏွစ္ တပို႕တြဲလျပည့္ေက်ာ္ ၁ရက္ေန႕
တနလၤာေန႕တြင္ ဘုရားသခင္ဗ်ာဒိပ္ေတာ္ရွိသည့္အတိုင္း၊
သိၾကားမင္းပု႑ာေယာင္ေဆာင္၍ သထံုျပည္ကိုအစိုးရေတာ္မႈေသာ
သထံုမင္းသား သမလ၊ ၀ိမလ မင္းသား၂ပါးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သိၾကားမင္း
ဟံသာ၀တီျမိဳ႕ကို သမုတ္ေပးေတာ္မူ၏။
ဟံသာ၀တီျပည္ၾကီးတြင္သကၠရာဇ္ ၅၁၄ခုႏွစ္မွ ၁၁၁၉ ခုနွစ္ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္
၈ရက္ေန့အထိ (ေနာက္ဆံုး ဟံသာ၀တီျပည္ၾကီး က်ရႈံးခ်ိန္)
မြန္ဘုရင္မင္းဆက္ေပါင္း ၂၈ ဆက္ျဖင့္ ဟံသာ၀တီျပည္ၾကီးသည္ မြန္လုမ်ိဳးတို့၏
တိုင္းနိုင္ငံအျဖစ္ ကိုယ့္ထီး၊ ကိုယ့္နန္း၊ ကိုယ္စံျမန္းျပီး တည္ရွိခဲ့သည္။
ဗညာဒလ မဟာေသနာပတိ မင္းျပဳနန္းစံေနစဥ္ သကၠရာဇ္ ၁၁၁၉ခုနွစ္
ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၈ရက္ေန့ ညသံေခါင္းယံ အခ်ိန္တြင္ အထက္အညာေဒသမွ
အေလာင္းဘုရားဘြဲ႕ခံ မုဆိုးေအာင္ေဇယ်၏ တိုက္ခိုက္သိမ္းယူျခင္းခံရျပီး
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဟံသာ၀တီျပည္ၾကီး က်ရႈံးခဲ့သည္မွာ ယေန႕တိုင္ျဖစ္သည္။
မုဆိုးေအာင္ေဇယ် ဟံသာ၀တီျပည္ၾကီး သိမ္းယူစဥ္တြင္ ဗညာဒလမဟာေသနာပတိ၏ သားေတာ္ဥပၸရာဇာ၊ မိဖုရား၊ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ ေရြတိုက္ေငြတိုက္တို႕နွင့္တကြ၊
မုဆိုးေအာင္ေဇယ် သိမ္းယူခဲ့သည္။ ဟံသာ၀တီျမို႕ကို သိမ္းယူသည့္ကာလတြင္
မြန္မူးမတ္ စစ္သည္ေတာ္မ်ားနွင့္ ရဟန္းသံဃၤာ ၃၀၀၀ေက်ာ္တို့ကို
ဆင္နွင့္ နင္းသတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ သဃၤန္းမ်ားကိုလည္း မုဆိုးေအာင္ေဇယ်၏
စစ္သည္မ်ားက မႈိ႕ရာ၊ ဆန္စလြယ္အိတ္၊ ေျခသုပ္၀တ္ စသည္တို့ကိုခ်ဳပ္၍လည္ေကာင္း၊
သပိတ္မ်ားကိုလဲ မထင္းခ်က္အိုးအျဖစ္ အသံုးျပဳၾကကုန္၏။
မုဆိုးေအာင္ေဇယ်သည္ ဟံသာ၀တီ ပဲခူးကို သိမ္းယူျပီးလွ်င္ ၃၀၀၀ေက်ာ္ေသာ
ရဟန္းတို့ကို သတ္ျဖတ္ေသာေၾကာင့္ ၾကြင္းက်န္ေသာမြန္ရဟန္းတို့သည္
စစ္ေတာင္းျမစ္အေရွ့ဘက္၊ စစ္ေတာင္းျမို့၊ ေရႊက်င္ျမို့၊ ဇင္းမယ္၊ ယိုးဒယား စသည့္ေဒသတို့ ထြက္ေျပးၾကကုန္၏။ ဗညာဒလေသနာပတိနွင့္ သားေတာ္ သတိုးဥပၸရာဇာ၊
ဖိဖုရားေတာ္၊ သမီးေတာ္ နွင့္ ေရႊေငြတို့ကိုသိမ္း၍ မုတ္ဆိုးဘိုတို႕ ပို့ေတာ္မႈသည္။
ရာမညတိုင္းသူ တိုင္းသားအားလံုး၊ ေယာက်ၤား၊ မိန္းမ၊ ကေလးသူငယ္ပါမက်န္
ဗမာအမႈ႕ထမ္းတို့ ဖမ္းေတာ္မႈျပီး လူတစ္ေယာက္ကို ေငြ ၁၀၀၊ ၅၀၊ ၂၅၊ ၂၀၊ ၁၅ က်ပ္
စသည္ျဖင့္ လူမ်ိဳးမ်ားကို ကၽႊဲ၊ ႏြား တရိစၦာန္ကဲ့တို႕ ေရာင္းစားျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။
ရာမညတိုင္းရွိ မြန္လုမ်ိဳးတို့သည္လည္း အမိကို သားမေတြ႕၊ သားကိုအမိမေတြ႕
အလြန္ဒုကၡၾကီးစြာ ဗမာတို့၏ ညွင္းပန္နွိပ္စက္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစျပီး မြန္လူမ်ိုးတို႕သည္ တိုင္းနိုင္ငံမဲ့ေသာ လူမ်ိဳးအျဖစ္တို့
ေရာက္ရွိျပီး ဗမာလူမ်ိဳးတို့၏ ကိုလိုနီလက္ေအာင္ခံ ဘ၀သို့က်ေရာက္ခဲ့သည္မွာ
နွစ္ေပါင္း ၂၅၈နွစ္ တိုင္ခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။
ႏြန္ရာဇာ
က်မ္းကိုး။ * History of Pagu By Sir Arthur P. Phayre
*၁၈၈၄ ခုနွစ္ ေမာင္ေရႊၾကား ဗမာဘာသာသို႕ ျပန္ဆိုထားေသာ
မူရင္း ( ေ၀ါဆရာေတာ္ မြန္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာ ပဲခူးရာဇ၀င္ခ်ဳပ္) ။
လက္ေရးမႈျဖင့္ ေရးသားထားေသာ ငုင္းစာအုပ္ကို အဂၤလန္နိုင္ငံ လန္ဒန္ုျမိဳ႕
ျဗိတိသၽွ စာၾကည့္တိုက္တြင္ ဆယ္လ္မက့္ နံပတ္ or_3462, or_3463, or_3464
ျဖင့္ရွာေဖြဖတ္ယူ နိုင္ပါသည္။
Photo of Hong Con Mon